Wer datete Jane Popincourt?

Jane Popincourt (c. 1484 - c. 1530 CE) , was a French noblewoman, tutor, and maid-of-honour. She served in the courts of Henry VII and Henry VIII of England.

For around twelve years, she had a position at the English court, first in the reign of Henry VII, as a distinguished tutor engaged to teach French to the princesses Margaret and Mary; and later in 1509, on the accession of Henry VIII, she was appointed a maid-of-honour to his wife, Catherine of Aragon. In 1514, there were rumors that Jane had become the King's mistress.

During the Battle of the Spurs in 1513, the King's troops captured a number of French nobles, notably Louis I d'Orléans, duke of Longueville. It is unknown if the Duke had met Jane at the French court, but as her countryman they seem to have been introduced upon his arrival at the English court and they soon began a liaison. Although he was technically a hostage, he was used as a supplementary ambassador in arranging the marriage of Mary Tudor and Louis XII, and was treated with respect as such. This damaged the reputation of Jane, who was probably then in her mid-to-late twenties, an age by which a woman would have been expected to be married. When the Duke returned to France in 1514, Jane remained at the English court and, some rumours suggested, may have begun a brief affair with Henry VIII. However, she seems to have wanted to return home. It has also been speculated that she was no longer welcome at the English court. She was listed as an attendant to Henry's sister, Princess Mary, who was about to become the queen of France. Louis XII refused to accept Jane as an attendant for his new wife, however, apparently on the grounds of believing Jane was promiscuous.

Jane remained in England until 1516, when she returned to France. She is said to have reignited her affair with the Duke and received a parting gift of £100 from Henry.

Ludwig I. von Orléans-Longueville – in Frankreich Louis I. d’Orléans-Longueville – (* 1480; † 1. August 1516 in Beaugency) war Herr von Montgommery, Tancarville, Châtelaillon, Abbeville und durch seine Heirat Graf von Neuenburg am See. Er bekleidete das Amt eines Großkammerherrn von Frankreich und des Großseneschall der Provence.

Hendrik VIII (Engels: Henry VIII) (Greenwich, 28 juni 1491 – Westminster bij Londen, 28 januari 1547) was van 1509 tot 1547 koning van Engeland, heer van Ierland en later ook koning van Ierland. Hij stamde uit het Huis Tudor en was een zoon van Hendrik VII en Elizabeth van York.

Hendrik VIII staat bekend als het stereotype van de zelfbewuste renaissance-vorst. Hij was intelligent en geïnteresseerd in kunst en wetenschap. Hij werd echter ook beschouwd als liefdeloos, egoïstisch en wreed. Tegenstrevers, echtgenotes of dienaren die hem niet aanstonden, ruimde hij meedogenloos uit de weg. Hendrik was berucht vanwege zijn huwelijksperikelen; hij heeft zes echtgenotes gehad, van wie hij er twee liet onthoofden.

Tijdens zijn bewind werden Engeland en Wales wettelijk verenigd in één koninkrijk, meer dan twee eeuwen na de verovering van Wales door Engeland. Een nog belangrijker ontwikkeling was de afscheiding van de Anglicaanse Kerk van de Kerk van Rome, vanwege een conflict met de paus over de ontbinding van zijn eerste huwelijk. Hiermee werkte hij onbedoeld de protestantse Reformatie in de hand. Hij liet zich in 1511 door paus Julius II betrekken in de Oorlog van de Liga van Kamerijk tegen Frankrijk, waarbij hij in de rug werd aangevallen door Frankrijks bondgenoot Schotland. Hij en vooral zijn echtgenote Catharina van Aragon - die de in Frankrijk vechtende Hendrik "waarnam" - wisten Schotland in 1513 echter een zware nederlaag toe te brengen in de Slag bij Flodden Field. In Frankrijk boekte hij enkele militaire successen, zoals in de Slag bij Guinegate. In 1516 stichtte Hendrik VIII de Britse postdienst Royal Mail en benoemde hij Brian Tuke als Master of the Posts (postmeester).